Bazylikę św. Piotra zaprojektował na początku XVI wieku Bramante, lecz ukończył ponad wiek później, dokonując znacznych zmian, Carlo Maderno. W rezultacie bazylika zawiera elementy stylu renesansowego i barokowego. Jest to najważniejsza świątynia Kościoła katolickiego, która zastąpiła sypiącą się budowlę wzniesioną przez Konstantyna na początku IV wieku, w miejscu, gdzie znajdował się grób św. Piotra, nic więc dziwnego, że przyciąga niezmiennie tłumy zwiedzających i pielgrzymów. Pod względem rozmiarów świątynia przoduje wśród większości kościołów. Zgodnie z koncepcją Bramantego, miała być zbudowana na planie krzyża greckiego, z wysoką kopułą nad skrzyżowaniem naw, lecz po śmierci mistrza odstąpiono od jego planów. Wrócił do nich dopiero sędziwy już wtedy Michał Anioł, gdy objął funkcję głównego architekta. Zdążył nawet wznieść podstawę kopuły, ale umarł wkrótce potem. Carlo Maderno przejął kierownictwo prac w 1605 roku i dokonał, z polecenia papieża Pawła V, radykalnej zmiany założeń, porzucając ideę krzyża greckiego. Uznano, że kościół na planie krzyża łacińskiego jest bardziej praktyczny, bo łatwiej pomieści liczne kongregacje. W rezultacie jednak zmiana planu bazyliki wpłynęła niekorzystnie na widok z placu na kopułę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz