Sławna Starożytnia Olimpia leży w niedużej dolinie w Elidzie. Malowniczy nastrój tworzą przepływające przez Olimpię dwa potoki: Alphios oraz rzeka Kladeos. Tutaj odbywały się największe igrzyska ku pamięci Zeusa, zwane od nazwy miasta olimpiadami. Miały one miejsce pomiędzy 776 rokiem p.n.e. a rokiem 393 p.n.e. Początkowo rywalizowano tylko w konkurencjach atletycznych, później jednak rozszerzono dyscypliny artystyczne takie jak zawody recytatorskie, muzyczne, wszelkiego rodzaju konkurencje dramatyczne, zarówno w pisaniu własnych tekstów jak i w wygłaszaniu znanych tekstów greckich dramaturgów. Olimpia, jako miejsce pogańskie, została z rozkazu Teodozjusza I Wielkiego, zamknięta w roku 390, a organizowania igrzysk zakazano w roku 393. Zawody Olimpijskie, czyli Olimpiady zostały wskrzeszone w 1897 roku, są one światowym wydarzeniem, symbolem europejskiej kultury. Dziś także zapalany jest tu płomień olimpijski. Płomień, który płonie podczas nowożytnych igrzysk olimpijskich uzyskuje się zapalając go za pomocą promieni słonecznych skupionych przez paraboliczne zwierciadło na stadionie w Olimpii. Stamtąd jest on przenoszony przez olimpijską sztafetę do miejsca rozgrywania igrzysk w danym roku. Najbardziej wartościowym zabytkiem Olimpii jest niewielka rzeźba Hermesa. Ważnym zabytkiem są również pozostałości po pradawnej świątyni. Sanktuarium Zeusa znajdowało się w prostokątnym 4 hektarowym świętym gaju zwanym Altis. Najważniejszą budowlą była ukończona ok. roku 456 p.n.e. świątynia Zeusa. Wewnątrz świątyni znajdował się jeden z siedmiu cudów świata - posąg Zeusa z kości słoniowej.
Mylą mi się te wszystkie porozrzucane pustaki, może tam byłem a może nie. Nie pamiętam.
OdpowiedzUsuń