Historia Luksemburga sięga X wieku. Kolejni jego władcy, zaczynając od niewielkiego skrawka ziemi wokół skały luksemburskiej stopniowo poszerzali granice hrabstwa, położonego na zachodnich peryferiach Niemiec. Sukces osiągnął Henryk VII, który na początku XIV wieku został królem niemieckim i cesarzem rzymskim. Dzięki temu jego następcy sięgnęli po trony Czech i Węgier, stopniowo jednak zaniedbali niewielkie hrabstwo, z którego się wywodzili. Było ono zastawiane, a po wygaśnięciu rodu Luksemburgów przechodziło z rąk do rąk. Z końcem XV wieku znalazł się w rękach Habsburgów, najpierw hiszpańskich, a w XVIII wieku austriackich. Włączony do Francji przez Napoleona. Według ustaleń kongresu wiedeńskiego w 1815 roku Wielkie Księstwo Luksemburga uzyskało niezależność i zostało związane ze Zjednoczonym Królestwem Niderlandów unią personalną. Mimo niepodległości stacjonowały w nim garnizony pruskie. W 1839 roku w efekcie ustaleń konferencji londyńskiej utraciło znaczną część terytorium na rzecz nowo utworzonej Belgii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz