Fudżi to wulkan i zarazem najwyższy szczyt Japonii (3776 m n.p.m.). Leży na wyspie Honsiu, na południowy zachód od stolicy, Tokio. Jest to stratowulkan leżący na skałach morskich paleogenu i neogenu. Komora magmowa objętości około 1400 km3 leży na głębokości około 56 km. Fudżi złożony jest z trzech stożków wulkanicznych będących pozostałością różnych wiekowo faz wulkanizmu oraz utworów niewidocznych na powierzchni. Najstarszy jest stożek Pre-Komitake aktywny przed 700 tys. lat i znany tylko z odwiertów. Trochę młodszy, zachowany na powierzchni, jest stożek Komitake sprzed około 700 tys. lat. Kolejny stożek tzw. Starsza Fudżi działał od 80 tys. lat do 11 tys. lat temu i cechował się wulkanizmem bazaltowym, podobnie jak stożek Młodsza Fudżi, aktywny od 11 tys. lat i najwyższy z trzech omówionych. Choć główna faza aktywności Młodszej Fudżi przypada na okres 11-8 tys. lat temu, to wulkan ten wciąż jest aktywny. Od 781 roku n.e. było 10 erupcji, w tym trzy bardzo znaczne. Ostatnia erupcja miała miejsce od 28 października 1707 roku do 1 stycznia roku następnego. Prawdopodobieństwo kolejnych erupcji ocenia się jako znaczne. Charakterystyczna sylwetka pokrytego śniegiem wulkanu była i jest bardzo lubianym motywem w sztuce. Fudżi jest też świętą górą dla wyznawców shintō - jako żeńskie bóstwo Konohana-no-sakuyahime-no-mikoto. Zbudowano na niej trzy bramy torii i dwie świątynie. Do 1868 obowiązywał zakaz wstępu na górę dla kobiet.
W koncu Fudzi na pocztowce!
OdpowiedzUsuńCiekawe ujęcie z tym rozbłyskiem
OdpowiedzUsuń