Cerkiew Chrystusa Zbawiciela to największa cerkiew prawosławna na świecie znajdująca się w Moskwie na brzegu rzeki Moskwy, nieopodal Kremla. Katedralna cerkiew Chrystusa Zbawiciela jest votum dziękczynnym za uratowanie Rosji przed najazdem napoleońskim w 1812 roku. 25 grudnia 1812 roku, gdy ostatni żołnierze napoleońscy opuścili granice Rosji, car Aleksander I podpisał manifest o budowie cerkwi w Moskwie. W piątą rocznicę wyjścia wojsk napoleońskich z Moskwy, 12 października 1817 roku na Worobiowskich Wzgórzach rozpoczęto budowę pierwszej świątyni. Pomimo początkowego szybkiego tempa prac do 1824 roku nie zakończono cyklu zerowego, a wkrótce po objęciu władzy przez cara Mikołaja I prace zostały wstrzymane, formalnie na skutek niedostatecznej jakości podłoża. Prace nad kolejnym gmachem cerkwi rozpoczęte zostały 10 września 1839 roku trwały 44 lata. Decyzja o zniszczeniu cerkwi i wybudowaniu na jej miejscu Pałacu Rad zapadła 2 lipca 1931 roku, a 5 grudnia tegoż roku świątynia została wysadzona w powietrze. Wymagało to dwóch eksplozji, ponieważ świątynia przetrwała pierwszą. Budowa Pałacu Rad rozpoczęta w 1937 roku nigdy nie wyszła z cyklu zerowego, a jej kontynuowaniu stanęła na przeszkodzie II wojna światowa. Dopiero w roku 1958 w znajdującym się na miejscu cerkwi wykopie rozpoczęto budowę otwartego basenu pływackiego "Moskwa" - został on oddany do użytku w 1960. Basen przetrwał do początków lat 90 przez cały okres swego istnienia podnosząc wilgotność powietrza w swoim otoczeniu, co szkodliwie oddziaływało na pobliskie Muzeum Sztuk Pięknych im. Puszkina oraz główny księgozbiór radzieckiej biblioteki państwowej im. Lenina. Pod koniec XX wieku postanowiono o rekonstrukcji cerwki. Kamień węgielny pod budowę wmurowano 5 grudnia 1990 roku. Równocześnie powołano do życia fundację i w roku 1994 rozpoczęto budowę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz