Tajlandia, która rozciąga się z kierunku północnego na południowy na długości mniej więcej 1650 km, leży w centrum strefy tropikalnej w Azji Południowo-wschodniej. Jej północne krańce są oddalone od Zwrotnika Raka zaledwie o kilka stopni na południe, a południowe tereny położone są niecałe siedem stopni na północ od równika. Klimat tego kraju, typowy dla tropików, charakteryzuje wysoka wilgotność i jeszcze wyższe temperatury. Taka kombinacja sprzyja ogromnemu bogactwu flory i fauny zamieszkującej bardzo zróżnicowane siedliska: mieszane lasy liściaste i suche lasy porośnięte drzewami z rodziny Dipterocarpaceae w górskich rejonach na północy i na nieurodzajnym północnym wschodzie, okresowo zielone lasy liściaste i wiecznie zielone lasy górskie na wyżej położonych terenach Tajlandii kontynentalnej. Na terenie Tajlandii żyje około dziesięć procent światowej populacji ptaków (928 gatunków) i co najmniej sześć procent roślin naczyniowych (dotychczas skatalogowano ponad 15 000 gatunków). Liczby te maskują jednakże gwałtownie pogarszający się od czasów II wojny światowej stan środowiska naturalnego, co jest wynikiem krótkowzrocznej polityki forsowania za wszelką cenę rozwoju gospodarczego kraju. Połowa lasów w Tajlandii podlega ochronie jako parki narodowe i to właśnie w nich można dokładnie poznać dziedzictwo przyrodnicze tego kraju.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz