Ayutthaya wkroczyła do historii w 1350 roku, kiedy Ramathibodi I - władca powstałego wiek wcześniej królestwa Sukkothai - wybrał na stolicę swego państwa małe, leżące w centralnej części kraju, miasteczko. Na cześć północnoindyjskiej Ajudii, jednego z głównych centrów buddyjskich, nowej stolicy nadano nazwę Ayutthaya. Po blisko czterech wiekach płynąca miodem i mlekiem kraina zaczyna jednak przeżywać kryzys. W 1765 roku Syjam najechały wojska birmańskie. Po latach dynastycznych sporów, które osłabiły królestwo, a przede wszystkim morale armii, wojska Syjamu ponosiły klęskę za klęską. Birmańczycy szybko dotarli pod stolicę. Okrążuli ją i - po kilkumiesięcznym oblężeniu - w końcu zdobyli. Okrucieństwo i barbarzyństwo najeźdźców nie znało granic. Ayutthaya została splądrowana i spalona. Dawna stolica Syjamu nigdy już się nie podniosła. Jedynym Polakiem, który widział Ayutthayę w latach jej świetności był prawdopodobnie Michał Boym, lwowski jezuita, który przybył tu 1657 roku razem z innymi misjonarzami europejskimi, którzy w dobie odkryć geograficznych, próbowali chrystianizować „niewiernych”.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz