321. Finlandia

Morska twierdza w Suomenlinna znajduje się na sześciu skalnych wyspach w Zatoce Helsińskiej. Jej budowę rozpoczęli Szwedzi w 1748 roku, kiedy Finlandia była częścią królestwa szwedzkiego. Budowa twierdzy miała na celu zabezpieczenie interesów szwedzkich na wschodzie, poprzez swoje odstraszające działanie. Forteca oryginalnie nazywała się Sveaborg i była największym szwedzkim przedsięwzięciem wojenno-obronnym (w dużej części sponsorowanym przez Francję). W lutym 1808 roku wybuchła wojna pomiędzy Rosją, a Szwecją. Armia rosyjskiego generała Friedricha von Buxhoevedena uderzyła na Finlandię, szybko podchodząc pod Sveaborg. Forteca, uchodząca za twierdzę nie do zdobycia, została poddana bez walki. Twierdza mająca bronić wschodnich szwedzkich rubieży, stała się twierdzą broniącą rosyjskich zachodnich rubieży przez blisko 110 lat. Podczas wojny krymskiej w roku 1855 połączona flota angielsko-francuska przystąpiła do zdobywania Sveaborga. Przez trzy dni okręty bombardowały twierdzę. Ostrzał nie przyniósł jednak spodziewanych efektów. Mimo, że zostało zabitych około 2000 Rosjan i zatopiono wiele jednostek pomocniczych to twierdza pozostała nienaruszona. Więcej już nie próbowano zdobywać Sveaborgu. W 1918 roku, po odzyskaniu niepodległości, Finlandia przejęła twierdzę dając jej nową nazwę Suomenlinna. W czasie II wojny światowej forteca była obiektem wojskowym, ale nie odegrała już żadnej znaczącej roli.