Katedra Santa Maria Assunta w Pizie powstała w okresie największej ekspansji politycznej i handlowej Pizańskiej Republiki Morskiej w szczytowym momencie jej rozwoju a zatem w czasach prowadzonej bardzo ożywionej wymiany handlowej , gospodarczej i kulturalnej. Nie dziw zatem , że w tym doskonałym dziele na przemian z elementami sztuki klasycznej i lombardzkiej pojawiają się elementy zaczerpnięte ze sztuki bizantyjskiej, ormiańskiej, arabskiej. Pierwszy architekt - genialny Buscheto, połączył tak wszystkie style, że stworzył jedno z najbardziej oryginalnych dzieł włoskiego romanizmu. Katedra imponuje wielkością, harmonią i formą. Wrażenie robi też wnetrze. Z jednej strony nawiązuje do stylu kościołów starochrześcijańskich, z drugiej jest tu jednak nie spotykany w nich rozmach. Niesamowite wrażenie robi środkowa nawa z podwójnym rzędem arkad wykończonych pasmami białego i zielonego marmuru. Na uwagę zasługuje też pochodząca z XIV wieku mozaika nad głownym ołtarzem przedstawiająca zwiastowanie. Najcenniejsza jednak jest pochodząca również z XIV wieku ambona. Jest tak piękna, że trudno od niej oderwać oczy. Właściwie to nie wiadomo co oglądać najpierw - Wszystkie rzeźby tchną życiem. Wszystkie są niezwykle realistyczne. Jest jeszcze ciekawostka na którą też warto zwrócic uwagę. Otóż na środku nawy głównej wisi brązowy świecznik zwany Lampą Galileusza. Legenda mówi, że Galileusz patrząc na ten świecznik odkrył prawo ruchu wahadła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz