Kungurska Jaskinia Lodowa na przedgórzach Uralu to jaskinia krasowa w Rosji, na Płaskowyżu Ufijskim, ok. 80 km na południowy wschód od Permu. Jej długość to 5,7 km, deniwelacja 30 m. Jest to jedna z największych pieczar gipsowych na świecie. Ma ponad 50 podziemnych grot - jezior. Znajduje sie tu duże nagromadzenia lodu. Podziemne królewstwo stalagmitów i stalaktytów, zastygła muzyka lodu i kamienia, olbrzymie rozmiary i kosmiczna cisza – wszystko to wywiera niezapomniane wrażenie. Kryształy lodowe osiągają tu nadzwyczajne wielkości, spowijając groty w mroźne szaty lodowe, które nie mają sobie równych pod względem piękna w żadnej innej ze słynniejszych jaskiń świata. Udostępniona jest turystom. Przy wejściu jaskinia wita zwiedzających lodowatym oddechem, jak gdyby ostrzegając o tym, że zbliżają się do królewstwa wiecznej zimy. Stan lodu w pieczarze zależy od reżimu temperatur, zapewnianego przez naturalną wentylację. Im niższa jest temperatura na powierzchni, tym większe są zapasy zimna w środku jaskini. Uznawana jest za jeden z siedmiu cudów Rosji. Groty jaskini rywalizują ze sobą przepychem lodowych wnętrz. Najbardziej doskonałe i obfite ozdoby lodowe są do oglądania w dwóch pierwszych grotach – Diamentowej i Polarnej. Chaos kamieni i lodowate milczenie groty Dantego przypomina fantastyczną wizję piekła. Do wejścia do Groty Centralnej trzeba wspinać się po wysokich schodkach, nazywanych Damskie Łezki. Legenda głosi, że na tych schodkach stłukła sobie kolano niemiecka księżniczka Luiza, która w 1914 roku odwiedziła jaskinię razem z matką Wiktorią fon Battenberg. Od tamtego czasu istnieje przekonanie, że jeśli młoda dziewczyna stłucze kolano na tych schodkach, potrafi wcielić w życie marzenie każdej dziewczyny – czyli znaleźć księcia. Przecież Luiza poślubiła króla Szwecji i została prawdziwą królową. Grota Eterowa jest nazwana tak za nie ustający nigdy dźwięk kropli spadających ciągle w zimie i w lecie, co przypominana dźwięki na falach radiowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz