Katolicyzm został sprowadzony do Chile przez hiszpańskich konkwistadorów w latach 40. XVI wieku – pierwszą parafię utworzono w 1547 roku a pierwszą diecezję w roku 1561. Ludność tubylcza środkowej i północnej części obecnego Chile została schrystianizowana do 1650 roku, ciężkie warunki klimatyczne uniemożliwiły natomiast chrystianizację południowej części kraju. Duchowieństwo katolickie założyło pierwsze szkoły i uniwersytety na terenie Chile. Chilijski Kościół został znacząco osłabiony przez kasatę zakonu jezuitów w XVIII wieku. Duchowni katoliccy brali aktywny udział w walkach o niepodległość, a ksiądz Camillo Henriquez uznawany jest za jednego z twórców chilijskiej niepodległości. Po uzyskaniu niepodległości zniesiono w Chile inkwizycję, katolicyzm utrzymał jednak status religii państwowej (z zakazem praktykowania jakiejkolwiek innej), co znalazło odbicie w konstytucjach z 1823 i 1833 roku. W 1865 roku przyjęto nowelę konstytucyjną wprowadzająca wolność wyznania i swobodę kultu dla niekatolików, a prezydentura Domingo Santa María przyniosła uchwalenie ustaw laickich wprowadzających małżeństwa cywilne, świecki rejestr urodzeń i zgonów oraz cmentarze świeckie. Rozdział Kościoła i państwa został wprowadzony wraz z uchwaleniem nowej konstytucji w 1925 roku.
Ciekawie wyglądają te kościoły z krużgankami :)
OdpowiedzUsuń