998. Litwa

Pierwsze pisemne wzmianki o Druskienikach pochodzą z 1636 roku, choć najprawdopodobniej już w XIII wieku było tu grodzisko, które w 1308 spłonęło, po czym okolica się wyludniła. W XVIII wieku miejscowy znachor Pranas Surutis, jako pierwszy zastosował wodę ze źródeł solankowych do leczenia. W 1794 roku, na mocy dekretu króla Polski i Wielkiego Księcia Litewskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego Druskieniki zyskały status miejscowości leczniczej. Badaniem leczniczych właściwości źródeł na początku XIX wieku zajął się polski profesor chemii Uniwersytetu Wileńskiego, Ignacy Fonberg. Badaniami tymi zainteresował się car Mikołaj I i 31 grudnia 1837 roku nadał Druskienikom tytuł uzdrowiska, rozpoczęto budowę drewnianych zabudowań kurortu. Datę tę uważa się za oficjalny rok założenia uzdrowiska. Wkrótce uzdrowisko zyskało dużą popularność wśród mieszkańców pozostałych rejonów byłej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Po I wojnie światowej miasto powróciło na terytorium Polski. Popularność uzdrowiska wzrosła znacznie dzięki Józefowi Piłsudskiemu, który wielokrotnie w nim wypoczywał. W latach 1929-1932 polscy architekci poczynili wielkie starania w kwestii rozbudowania kurortu. Po agresji sowieckiej na Polskę w 1939 miasto zostało wcielone do Białoruskiej SRR, a w 1940 znalazło się na terenie Litewskiej SRR.  W latach 1941–1944 Druskieniki należały do obwodu białostockiego. Od 1991 Druskieniki należą do Litwy. W Druskienikach znajduje się jeden z największych w Europie aquaparków.