Zamek krzyżacki w Ostródzie – budowla ta należy do najstarszych i najciekawszych zabytków budownictwa gotyckiego znajdujących się na terenie Ostródy. Pierwsza warownia położona w widłach Drwęcy wpadającej wówczas dwoma nurtami do Jeziora Drwęckiego istniała zapewne już w połowie XIII wieku. Pierwsza wzmianka pochodzi z około 1300 roku. Była to prawdopodobnie budowla o konstrukcji drewniano-ziemnej i podlegała administracyjnie komturowi dzierzgońskiemu. Nową budowlę obronną wzniesiono w latach 1349–1370, a więc za rządów komtura ostródzkiego Güntera von Hohensteina, który był znany jako inspirator okazałej budowli zamkowej w Świeciu. W przeciwieństwie do niej zamek ostródzki nie miał wówczas wież, które w końcu XIV wieku były rzadkością w budownictwie krzyżackim, wypełnienie wyspy osiedlem nie pozwoliło na założenie wzmocnionego podzamcza, które przeniesiono na przeciwległy brzeg rzeki. W 1381 roku istniały dwie budowle zamkowe, stara i nowa, obie spalone tego roku przez wojska księcia litewskiego Kiejstuta. Przygotowując się do nowej wojny z Polską, zamek odbudowano w latach 1407–1410 na planie zbliżonym do obecnego, z tym że lepiej go umocniono, otoczono murem i fosą. Fosa była głęboka i wypełniona wodą. Droga do zamku prowadziła przez podzamcze. Zasypano ją dopiero w XVIII wieku. Do zamku wjeżdżało się od strony zachodniej przez zwodzony most znajdujący się ponad fosą, następnie przez podwójną bramę wjazdową ostro sklepioną z bloków granitowych. Podzamcze pełniło funkcję ośrodka przemysłowo-usługowego, z browarem, młynem, kuźnią i zakładami rzemieślniczymi. Od strony wschodniej znajdowały się stajnie, szopy i spichlerze. W końcu XIV wieku zamku broniła artyleria.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz