1570. Finlandia

Położona na wschodnim końcu Europy Zachodniej Finlandia jest miejscem, gdzie można spotkać zarówno najnowsze osiągnięcia myśli technicznej, jak i nietknięte przez człowieka pustkowia lasów i arktycznych nieużytków. Ponad dwie trzecie terytorium kraju porastają lasy, poprzecinane tysiącami jezior. Śnieg, który spada tutaj w listopadzie, topnieje dopiero w kwietniu lub maju. Większość terytorium Finlandii to obszary nizinne, z rozległymi bagniskami i torfowiskami. Wyżej położona jest północna część kraju - Laponia, gdzie teren wznosi się do wysokości ponad 1000 m.n.p.m. W lasach rosną głównie świerki na glebach gliniastych oraz sosny na piaskach i podłożu kamienistym. Brzozę można spotkać w zasadzie wszędzie. Dzisiejszy krajobraz Finlandii ukształtował się pod koniec ostatniej epoki lodowcowej, czyli ok. 10 tysięcy lat temu. Cofający się lodowiec pozostawiał na granitowym podłożu liczne głazy, a w miękkiej skale rzeźbił tysiące jezior. Od roztapiającego się lodu podniósł się poziom morza. Obecnie zachodzi odwrotny proces. Klimat Finlandii charakteryzują duże wahania temperatury między latem, a zimą. Latem dni są długie i jasne, zimą krótkie i ponure. Za kołem podbiegunowym latem słońce świeci nawet o północy, natomiast zimą przez cztery do ośmiu tygodni nie wschodzi w ogóle. Finlandia zyskała sobie przydomek kraju „trzech zim” - jesiennej, właściwej oraz wiosennej.W czasie dlugiej, ostrej zimy zamarza wszystko, nawet wody północnego Bałtyku.