464. Niemcy

Katedra w Spirze – kościół katedralny z XI-XII wieku w Spirze. Największa zachowana do dnia dzisiejszego katedra romańska w Europie, jedna z trzech obok katedr w Moguncji i Wormacji katedr cesarskich typu nadreńskiego. Kościół grzebalny cesarzy z dynastii salickiej, staufickiej i habsburskiej. Spalona w 1689 roku. Odbudowana i częściowo zrekonstruowana w XVIII–XIX wieku. W roku 1981 katedra w Spirze została wpisana na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO. Budowę katedry rozpoczął w roku 1030 cesarz Konrad II z dynastii salickiej, a ukończył w roku 1061 jego wnuk Henryk IV. Katedra Konrada była trójnawową bazyliką z dwoma rzędami 12 kolumn wiodących ku transeptowi. Wysoko położony transept i chór były zbudowane z myślą o krypcie. Krypta to najstarsza część katedry, została ukończona w 1039 roku a poświęcona w 1041. Nie jest to klasyczna krypta, lecz podziemny kościół z siedmioma ołtarzami umieszczonymi w małych apsydach, zarazem jedna z największych kolumnowych sal romańskich w Europie. Przed zachodnim wejściem do katedry znajduje się misa katedralna. Kiedy nowy biskup sprowadzał się do miasta, wypełniał misę winem a każdy obywatel miasta miał prawo się napić. Misa mieści 1580 litrów. Tradycja ta kultywowana jest po dziś dzień.