568. Niemcy

Chyba najbardziej znaną budowlą w Berlinie jest Brandenburger Tor ( Brama Brandenburska ), jedyna z czternastu bram miasta, która zachowała się do dzisiaj. Monumentalna budowla wznosi się na zachodnim krańcu alei Unter den Linden. To król Fryderyk Wilhelm II uznał, że wjazd do miasta powinien być bardziej reprezentacyjny. Opracowanie projektu nowej bramy powierzono ówczesnemu naczelnemu architektowi Dworskiego Urzędu Budowlanego, Carlowi Gotthardowi Langhansowi. W 1791 roku berlińczykom objawił się pomnik architektury będący nie tylko bramą, ale też łukiem triumfalnym. Do głównej części bramy, doryckich kolumn dźwigających fryz i szeroki gzyms, przylegają niższe skrzydła. W 1793 roku na attyce budowli ustawiono słynną kwadrygę powożoną przez kobietę. Początkowo postać kobieca prowadząca rydwan przedstawiała boginię pokoju, Ejrene, a całą budowlę nazywano Bramą Pokoju. W roku 1814 Ejrene wyposażono w pruskiego orła i żelazny krzyż (wojskowe odznaczenie z początku kampanii antynapoleońskiej), a boginię pokoju zaczęto nazywać Wiktorią, boginią zwycięstwa. W czasach zmilitaryzowanego państwa pruskiego Brama Brandenburska była częstym świadkiem parad wojskowych. Defilowały pod nią nie tylko miejscowe wojska. W 1806 roku do Berlina wkroczyła armia Napoleona, a jej wódz kazał wywieźć kwadrygę do Francji. Przy bramie odbywały się też uroczystości z okazji zwycięstwa w bitwie pod Waterloo (w 1815 r.) i powstania II Rzeszy (w 1871 r.). Po dojściu Hitlera do władzy to tu demonstrowano siłę niemieckiej armii. W roku 1945 Brama Brandenburska, ozdobiona flagami państw, które pokonały hitlerowskie Niemcy, stała się jednym z symboli zwycięstwa nad faszyzmem. Latem, 13 sierpnia 1961 roku tuż przy bramie powstał pierwszy odcinek muru berlińskiego, a sam obiekt – aż do chwili połączenia dwóch państw niemieckich – można było oglądać tylko z daleka. Obecnie, odnowiona w 1990 roku, pięknie oświetlona nocą Brama Brandenburska jest alegorią zjednoczenia Niemiec.