Barbados – państwo na Małych Antylach, zajmujące wyspę o tej samej nazwie. Nazwa wyspy pochodzi z języka portugalskiego: Portugalczycy zwrócili uwagę na miejscową odmianę figowca, tworzącego dużą siatkę korzeni, przypominającą brodę. Drzewa te nazwano "drzewami brodatymi" (os barbados), skąd przeszła nazwa na całą wyspę. Wyspa, w przeciwieństwie do innych wysp archipelagu, nie ma budowy wulkanicznej, a wapienną. Początek wyspie dały rafy koralowe, które ciągle otaczają jej wody. Wyspa otoczona ze wszystkich stron wodami Oceanu Atlantyckiego charakteryzuje się tropikalnym klimatem podrównikowym. W lecie wyspę nawiedzają cyklony. Barbados zasiedlili 4000 lat temu Indianie. Wyspę odkryli dla Europejczyków na początku XVI wieku portugalscy podróżnicy, jednak jej nie skolonizowali. W 1627 roku na wyspie wylądowali angielscy koloniści. Wkrótce kolonia stała się jedną z najważniejszych wśród angielskich posiadłości w Nowym Świecie. Strategiczne położenie, zapora z raf koralowych i duże manufaktury cukru przyniosły rozkwit wyspie. Przez cały XVII wieku była ona ważniejsza od posiadłości w Ameryce Północnej. Na Barbados sprowadzano niewolników z Afryki, którzy pracowali przy uprawie trzciny cukrowej. Mimo strategicznej wartości dla Anglii , Barbados cieszył się dużą autonomią. Gdy w 1834 roku w całym Imperium Brytyjskim zniesiono niewolnictwo, kolonia zaczęła podupadać. Kryzys doprowadził do powstania ruchów domagających się oderwania od metropolii, co ostatecznie nastąpiło 30 listopada 1966 roku. Mimo to Barbados i Wielka Brytania są połączone unią personalną - Barbados należy do Wspólnoty Narodów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz