Południk Struvego to sieć triangulacyjnych punktów pomiarowych, ciągnąca się od Fulenes na przedmieściach Hammerfest na Przylądku Północnym (70° 40' 11" N, 23° 38' 48" E) do Starej Nekrasiwki niedaleko Izmaiłu nad Morzem Czarnym (45° 20' 48" N, 28° 55' 48" E). Południk Struvego rozciąga się na długości 2821,833 km i przebiega aktualnie przez 10 państw: Składa się z 265 głównych punktów pomiarowych, tworzących 258 trójkątów triangulacyjnych, oraz 60 punktów dodatkowych. Powstał w latach 1816–1852, na terenie ówczesnej unii Szwecji i Norwegii oraz Rosji, pod nadzorem rosyjskiego naukowca Friedricha Georga Wilhelma von Struve i rosyjskiego oficera Carla F. Tennera. Służył do określenia (pomiaru) dokładnego kształtu i rozmiarów Ziemi. Pierwszy punkt znajduje się w obserwatorium w Tartu na terenie dzisiejszej Estonii. W 2005 roku Południk Struvego został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz