Katedra p.w. Św. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu o gotyckich kształtach to jeden z najstarszych polskich kościołów, a przy tym najstarsza polska katedra. Jest ona jednym z prawdopodobnych miejsc chrztu Mieszka I. Pierwszy kościół wczesnoromański powstał tu już w X wieku, a w 968 roku ustanowiono katedrę i patrona Św. Piotra. Było to wówczas pierwsze polskie biskupstwo. Wchodząc do tego potężnego kościoła odczuwa się przeszywający chłód wielu wieków historii. W tych murach spoczywają pierwsi władcy polscy: książę Mieszko I, król Bolesław I Chrobry, król Mieszko II, Kazimierz Odnowiciel, Władysław Odonic, Przemysł I, Bolesław Pobożny i król Przemysł II. Nawa główna ma 72 m długości i 36 m szerokości. W prezbiterium widnieje poliptyk z przełomu XIV/XV wieku wykonany we Wrocławiu. W części środkowej znajdują się postaci Najświętszej Marii Panny, Św. Barbary i Św. Katarzyny. Po złożeniu skrzydeł wewnętrznych pojawiają się sceny pasyjne, eksponowane w czasie Wielkiego Postu. Nawę główną otacza wieniec pięknych kaplic, m.in. kaplica św. Jana Kantego z gotycką chrzcielnicą z XV wieku czy Złota Kaplica, przeznaczona na mauzoleum Mieszka I i Bolesława Chrobrego. Z północnej wieży katedry prowadzi wejście do podziemi, gdzie można zobaczyć m.in.: fragmenty katedry preromańskiej i romańskiej oraz relikty grobowców.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz